در اینجا اشاره ای کوتاه به شش ابر رسانه آمریکایی که محصولات رسانه‌ای را در ایالات متحده و سایر نقاط جهان تولید و کنترل می‌کنند،داریم.
1) ای او ال – تایم وارنر: این کمپانی عظیم بخش اصلی بازار فیلم، شبکه (CNN )، اینترنت و رسانه‌های چاپی را قبضه کرده و بزرگترین انحصار جهانی در زمینه رسانه ای است. این شرکت بزرگ از ترکیب غول بزرگ و جدید امریکن آن لاین با غول سنتی رسانه ای با نام تایم وارنر به وجود آمد.
2) وایاکام: دومین شرکت بزرگ رسانه‌ای آمریکاست که مالک شبکه‌های تلویزیونی متعددی چون شبکه سراسری CBS آمریکا است.
3) نیوز کورپوریشن: سومین شرکت رسانه‌ای بزرگ آمریکا که متعلق به غول ثروتمند رسانه‌ای جهان (روبرت مرداک) است. فاکس و فاکس نیوز که از شبکه‌های جنجالی خبرساز محسوب میشوند متعلق به این شرکت هستند. نیوزکورپ در انگلستان شبکه تلویزیونی اسکای (Sky ) را در اختیار دارد.
4) والت دیزنی: با شنیدن نام والت دیزنی قطعا به یاد کارتون‌های جذاب سینمایی و تلویزیونی میافتید.این کمپانی بزرگترین شرکت رسانه‌ای منحصرا سرگرم کننده آمریکا و جهان است.
5) برتلزمان: سرمایه‌گذاران این شرکت آمریکایی ـ اروپایی هستند و نفوذ آن در اروپا بسیار چشمگیر است و سود دهی بسیاری دارد. گستره نفوذ این کمپانی در خارج آمریکا در مقایسه با دیگر رسانه‌های آمریکایی به حدی است که برخی آن را یک کمپانی غیر آمریکایی قلمداد می‌کنند.
6) جنرال الکتریک: این شرکت مالک شبکه‌های NBC و CNBC است و از قدیمی ترین شرکت‌های بزرگ آمریکایی است که سابقه آن حتی به پیش از اختراع رادیو و تلویزیون میرسد.
به نظر میرسد که همه انواع رسانه‌ها، از تلویزیون و سینما گرفته تا موسیقی و مطبوعات، تحت کنترل چند انحصار جهانی هستند.
تا زمانی که این انحصار غیر طبیعی بر رسانه‌ها وجود دارد همه محصولات آن‌ها و حتی اطلاع رسانی و اخبار آن‌ها را باید با دیده تردید نگریست، زیرا مسلم است که هدف اولیه این کمپانی‌های عظیم ، سلطه جویی اقتصادی است، نه اطلاع رسانی ونباید این نکته مهم را فراموش کنیم که رسانه های غربی علاوه بر ایفای نقش جاده صاف‌کن برای دولت‌هایشان روند رویدادها را تسریع و حتی وارونه و تحریف می‌کنند و واقعیت را آن‌طور که می‌‌خواهند جلوه می دهند.
در پایان می توان گفت که تکنولوژی های ارتباطی پیش از آن که در خدمت بشر پیش روند، اغلب در خدمت قدرت های سیاسی عمل می کنند و آنگونه که خود می خواهند افکار عمومی را تحت تاثیر قرار می دهند.
تسلط بر رسانه‌ها و خبرگزاری‌ها، قدرت عظیم و فوق‌العاده‌ای را در اختیار بازیگران عمده صحنه سیاست یعنی دولت‌ها قرار داده است، به گونه‌ای که به خوبی با به کارگیری اهرم‌های خبری و اطلاعاتی توانسته‌اند به تغییر باورها و نگرش‌های جمعی و یا شکل‌دهی به افکار عمومی ملی یا فراملی اقدام کنند. سوءاستفاده‌های گروهی از حکومت‌های قدرتمند از ظرفیت‌های بالای رسانه‌ای، می‌تواند منجر به بروز پدیده‌ای در سطوح ملی یا بین‌المللی شود که می‌توان آن را “استبداد اطلاعاتی نامید. استبداد اطلاعاتی در واقع شکل تازه‌ای از استبدادهای سنتی است که در قالب‌های نظامی و سیاسی جلوه‌گر می‌شدند. بدین ترتیب می‌توان ادعا کرد که تلاش‌های آزادی‌خواهان جهان و مبارزان ضداستبدادی هنوز به پایان نرسیده است و راه درازی تا محو استبداد به ویژه در قالب جدید آن یعنی “استبداد اطلاعاتی” باقی است.
