تروریسم را این گونه تعریف می کنند: به کارگیری خشونت علیه اشخاص، دولت ها یا گروه ها برای پیشبرد زورمندانه اهداف سیاسی یا عمومی.

سایبر تروریسم Cyber terrorism   در حقیقت همان تعریف را دارد، با این تفاوت که این بار هدف متمرکز روی منابع موجود در فضای مجازی است. سایبر تروریسم می تواند ابعاد داخلی داشته باشد یا شامل موارد بین المللی شود.سایبر تروریسم امروز خطرناک تر از تروریسم سنتی است به این دلیل که ساختار اقتصادی و خدمات رسانی بسیاری از کشورها مبتنی بر فناوری های اطلاعاتی و ارتباطی شده است با این توضیحات می توان سایبر تروریسم را چنین تعریف کرد:

« اقدامات برنامه ریزی شده و هدفمند با اغراض سیاسی و غیر شخصی که علیه رایانه ها و امکانات و برنامه های ذخیره شده در درون آن ها از طریق شبکه جهانی صورت می گیرد و هدف از چنین اقدامی نابودی یا وارد آوردن آسیب های جدی به آن هاست».

امنیت شبکه های سایبری و کلیه سیستم های رایانه ای در هر کشوری از اهمیت زیادی برخوردار است.تقویت زیرساخت های سایبری همچنین جایگاه ویژه ای در پدافند غیر عامل که به تازگی از سوی مراجع ذی صلاح در ایران ابلاغ شده است، دارد. اتخاذ تدابیر امنیتی در زمینه فناوری های رایانه ای و سایبرنتیک مهم ترین اقدام برای پیشگیری از آسیب های احتمالی در برابر هر گونه اقدامات تروریسم سایبری می باشد.

ویژگی های سایبر تروریسم

با توجه به مطالب ذکر شده درباره سایبر تروریسم، می توان ویژگی های زیر را برای آن ذکر کرد:

هدف قرار دادن تعداد بیشتری از مردم، استفاده از گروه های رایانه ای ناشناخته در سطح بین المللی، نداشتن محدودیت جغرافیایی، پنهان ماندن هویت، تبلیغ و عضو گیری بین المللی، گسترش دامنه تروریسم به مسائل مالی بانکی و اقتصادی و خدمات شهری.

ابزارها

تروریست های فضای مجازی یا اینترنتی، به جای استفاده از سلاح های رایج، بمب ها و موشک ها یا سایر ابزارهای معمول از نرم افزارهای مخرب رایانه ای برای پیشبرد اهداف خود استفاده می کنند. ویروس ها، کرم ها، تروجان ها، اسپم ها، ایمیل بمبینگ، گوگل بمبینگ، هک و نفوذ رایانه ای و خرابکاری یا دستکاری های اینترنتی و شبکه ای، بخشی از ابزارهای تروریست های مجازی به شمار می رود.

جرایم سایبر

اینترنت به عنوان دنیایی که نسخه دیجیتال شده دنیای واقعی است، محیطی را ایجاد کرده است که در آن می توان انواع و اقسام جرایم را شاهد بود. البته محصور بودن دنیای واقعی سبب می شود فرآیند کنترل در آن امکان پذیر باشد ولی از آنجایی که محیط مجازی هیچ مرزی ندارد، مشکلات فراوانی پیش روی قانون گذار وجود خواهد داشت. برای ورود به سایت کشور همسایه هیچ پاسپورت و ویزایی نیاز نیست و به طور مشخص آنچه هست یک دنیای آزاد با کم ترین قانون گذاری ممکن می باشد.

اگرچه سعی فراوانی می شود تا با تشکیل گروه های کاری که جنبه حقوقی دارند، راه را بر مجرمان ببندند ولی مشکل اساسی این است که آنچه مجرمان انجام می دهند، در برابر جرایمی که به حقوق بین الملل مربوط می شود، چه از لحاظ محتوا و چه از لحاظ تعداد بسیار ناچیز است.محیط مجازی آن قدر توانمند است که می تواند در تمامی عرصه های زندگی بشر وارد شود و راه حل هایی برای تسهیل آن ارائه دهد. از یک قرار ملاقات با دندان پزشک خانوادگی گرفته تا خریدهای لازم برای مهمانی های دوستانه یا فامیلی. امروزه فناوری الکترونیکی در محیط مجازی یا رایانه های شخصی حتی کار منشی را نیز انجام می دهد؛ علاوه بر این که رایانه هیچ وقت همانند یک منشی دیر سر کار حاضر نمی شود یا ساعت ها، تلفن شرکت را به مکالمه با دوستان اختصاص نخواهد داد. حضور رایانه در تمامی عرصه های زندگی بشر یک انقلاب واقعی را نیز در سطح بوروکراسی به وجود آورده است.حضور رایانه در تمامی عرصه ها فقط جنبه مثبت نداشته است.

هر چند با رایانه توفیقات بزرگی به دست آمده است ولی همین حضور همه جانبه موجب می شود تا جرایم رایانه ای نیز به عرصه های مختلف راه یابد. رایانه نه تنها ابزاری برای وقوع جرم است و از آن می توان در انجام یک عمل مجرمانه سود جست بلکه می تواند در قالب محیط اعمال جرم نیز مورد استفاده قرار گیرد. جرایم رایانه ای تمامی تعریف های قدیمی حقوقی را به چالش کشیده است زیرا فرد بدون خروج فیزیکی از چهار دیواری منزل خود، بزرگ ترین سرقت های تاریخ را از بانک های معتبر که به وسیله ده ها محافظ و دستگاه های هشداردهنده حفاظت می شود، انجام می دهد و با یک سری اعمال تیزهوشانه که فناوری جدید به او آموخته است، میلیون ها دلار از حساب های بانکی برداشت می کند و آن را همانند یک جنتلمن در حساب خویش می ریزد.نه تنها اینترنت، فضایی بسیار متفاوت با محیط طبیعی ایجاد کرده بلکه وقوع جرم از کشوری به کشور دیگر نیز بسیار آسان شده است. هر چه کشورها پیشرفته تر می شود، جرایم اینترنتی آنها نیز بیشتر می شود و خطراتی که به وجود می آورد، آسیب های بیشتری را در پی خواهد داشت.

امروزه مجرمان بین المللی به راحتی از برنامه های بازی رایانه ای، کارتون، چت روم و همانند آن برای نفوذ استفاده می کنند. البته بهره بردن از انواع ویروس ها، کرم ها و برنامه های ضد خدماتی و نرم افزارهای پیشرفته کشف کلمات عبور نیز همچنان فراوان است.استفاده از این روش ها، در مواجهه جدی با قواعد بین المللی است و مجرمان بین المللی، امروزه با کارهای خود بسیاری از قواعد جهانی را نقض کرده اند و زیر پا گذاشته اند.

سال 2006 میلادی در اجرای طرح «بی‌ثبات‌سازی ایران» که توسط سازمان سیا تهیه و با اختصاص بودجه چهارصد میلیون دلاری توسط کنگره آمریکا، با دستور «بوش» ابلاغ و عملیاتی شد. راه‌اندازی نوعی جدیدی از «جنگ اطلاعاتی» موسوم به جنگ «سایبری» در دستور کار دولت آمریکا قرار گرفت که با استفاده از عوامل گروهک‌های ضدانقلاب از جمله منافقین، سلطنت‌طلبان و برخی گروهک‌‌های دیگر، مورد توجه آمریکایی‌ها قرار گرفت. در این راستا تأسیس شبکه موسوم به «ایران پراکسی» از جمله مهم‌ترین اقداماتی است که در این سال با بودجه‌ای بالغ بر 50 میلیون دلار توسط سازمان سیا و تحت پوشش دفتر IBB   وزارت امور خارجه آمریکا فعال گردید.

بیشترین حملات هکری و ویروسی مربوط به اسرائیل:

نتایج تحقیقات اینترنتی شرکت های بزرگی مانند Riptech   و Symantec   که در زمینه راه های حفاظت و امنیت در اینترنت فعالیت می کنند نشان می دهد که اسرائیل در بین تمامی کشور های دنیا رتبه نخست حملات هکری را به خود اختصاص داده است.به طوریکه در یک بازه زمانی مشخص از چهار میلیون کامپیوتر متصل به شبکه اینترنت در کشور اسرائیل تعداد 128000 حمله هکری ثبت شده است.این مقدار که 2/3 درصد کلیه کامپیوتر های متصل به اینترنت در اسرائیل را شامل می شود باتوجه به محدودیت وسعت اسرائیل درصد بسیار زیادی می باشد.همچنین تحقیقات این شرکت ها نشان می دهد که اسرائیل رتبه نهم دولت های تولید و منتشر کننده ویروس های رایانه ای را در جهان به خود اختصاص داده است.

تخلیه بانک‌های اطلاعاتی کشور، نفوذ و خرابکاری در سایت‌های اینترنتی ایران، مبارزه با فیلترینگ در داخل کشور، ایجاد امنیت برای کاربران شبکه مجازی علیه جمهوری اسلامی، ایجاد بستر ارتباط امن تلفنی و دیتا برای مصاحبه با رادیو فردا، رادیو زمانه، شبکه تلویزیونی صدای آمریکا (VOA  ) و سایر رسانه‌های غربی، در زمره مأموریت‌های شبکه ایران پراکسی بود. سازمان سیا با ایجاد این سرویس سایبری، تنها در حوادث اخیر با تولید و انتشار بیش از هفتاد میلیون «فیلترشکن»، جنگ روانی پردامنه‌ای را علیه جمهوری اسلامی سازماندهی کرد. عناصر داخلی این شبکه که حقوق ماهیانه قابل توجهی دریافت می‌کردند، پس از شناسایی و دستگیری، اعتراف نموده‌اند که نرم‌افزارهای فیلترشکن شبکه «ایران پراکسی» مجهز به قابلیت‌های تخلیه اطلاعات خصوصی و خانوادگی افراد نیز بوده و متأسفانه در حجم وسیعی برای اهداف جاسوسی مورد استفاده قرار گرفته است.

از دیگر اقدامات آمریکا در زمینه راه‌اندازی شبکه پوششی برای منافقین موسوم به «فعالان حقوق بشر»، می‌باشد. این شبکه ابتدا در سال 1384 توسط دو عضو این گروهک به نام‌های «صادق نقاش‌کار» و «بهروز جاوید تهرانی» (از عناصر دستگیر شده در ماجرای هجده تیرماه 1378) تأسیس گردید و مدیریت آن به اعضای ناشناخته این گروهک به‌ نام‌های «کیوان رفیعی»، «جمال حسینی» و «احمد باطبی» سپرده شد.

در سال 1387 افراد مذکور با همکاری برخی گروهک‌های ضدانقلاب از کشور متواری می‌گردند و پایگاه‌های این شبکه را در آمریکا و برخی کشورهای غربی و یکی از کشورهای همسایه راه‌اندازی نموده و سپس از طریق فضای مجازی، اقدام به عضوگیری در سراسر کشور می‌کنند .

هم‌زمان به منظور تسهیل و گسترش فعالیت‌های این شبکه، در اقدامی هماهنگ از سوی برخی از کشورهای اروپایی، نام گروهک منافقین نیز از لیست گروه‌های تروریستی خارج گردید.

این شبکه که برخی از اعضای آن از پیروان یکی از فرقه‌های ضاله هستند، پس از جذب افراد از طریق اینترنت، آنان را برای آموزش به مقر منافقین در عراق و دیگر کشورهای مورد نظر منتقل می‌نمودند.

شبکه مذکور پس از وقوع فتنه اخیر، تلاش کرد ضمن شبکه‌سازی گسترده در فضای مجازی با انتشار اخبار خلاف واقع و کذب، کاربران اینترنتی را تحت پوشش و تأثیر خود قرار دهد. هم‌چنین کمیته وکلا و خبرگزاری هرانا از دیگر مجموعه‌های مرتبط می‌باشد که در یکی از آخرین اقدامات، عناصر این شبکه و با حمایت‌های برخی از کشورهای اروپایی در نشست موسوم به سازمان‌های غیردولتی در ژنو شرکت داده و در آستانه نشست پنج به علاوه یک، به ارائه آمار و اطلاعات کذب، اقدام به فضاسازی روانی علیه جمهوری اسلامی نمود.

این شبکه از طریق برخی عوامل خود، دارای ارتباطات گسترده‌ای با بالاترین سطوح هیأت حاکمه آمریکا است از حمایت دولت‌مردان آمریکا برخوردار می‌باشد.

عوامل اصلی این شبکه، اهداف خود را از طریق برخی کشورهای غربی از جمله آمریکا به لایه‌های میانی و فعال مجموعه منتقل کرده و متأسفانه با جذب و سوءاستفاده از کاربران  ایرانی از آنان به عنوان عضو، بهره‌برداری می‌نمودند.

اهم اقدامات این شبکه عبارت است از:

1- ایجاد شبکه جمع‌آوری اطلاعات جاسوسی، به‌ ویژه شناسایی دانشمندان هسته‌ای کشور .

2- شناسایی، جذب و سازمان‌دهی ایرانیان خارج از کشور در برخی از کشورها مانند آمریکا، کانادا، آلمان، فرانسه و ترکیه.

3- تهیه گزارش به منظور جریان‌سازی و جنگ روانی علیه نظام جمهوری اسلامی و مقدسات دینی و ارسال آن به رسانه‌های خارجی، سازمان‌ها و نهادهای حقوق بشر.

4- برگزاری تجمعات غیرقانونی و تشویق به حضور در اغتشاشات پس از انتخابات.

5- انشتار اخبار خلاف واقع از جمله کشته شدن هفتادو دو نفر در حوادث پس از انتخابات و دستگیری و کشته شدن سعیده پورآقایی تحت عنوان فرزند شهید.

6- حمایت خبری و رسانه‌ای از گروهک‌های تروریستی ریگی و انجمن پادشاهی.

7- انتقال غیرقانونی متهمین و افراد مسئله‌دار به خارج از کشور از طریق گروهک‌های ضدانقلاب.

8- انجام اقدامات ایذایی و هکری و نفوذ به سِروِرهای دولتی در جهت دسترسی غیرمجاز به اطلاعات محرمانه کشور جهت ارسال به سرویس‌های جاسوسی و تکمیل بانک اطلاعاتی آنان.

9- برنامه‌ریزی برای اختلال در سیستم مدیریت شهری و شبکه خدمات‌رسانی از جمله سامانة سوخت‌رسانی به منظور ایجاد نارضایتی مردمی.

10- ایجاد پوشش‌های امنیتی برای ورود به فاز اقدام مسلحانه علیه نظام جمهوری اسلامی.